راهنمای ثبت موقت اختراع
برای ثبت اختراع دو روش وجود دارد: ثبت موقت(Provisional)و ثبت دائمی( non-provisional)
مخترع می تواند با در نظر گرفتن شرایط خود یکی از این دو روش را برای حمایت از اختراع خود برگزیند.اگرچه ثبت موقت به دلیل کاستی های فراوانی که دارد راه مطمئنی برای حمایت از اختراع نیست اما ممکن است درموقعیت های خاصی به مخترع کمک کند تا به عنوان یک فرصت از آن استفاده نماید.در واقع این نوع ثبت برای مخترعینی که در صدد ارتقای اختراع خویش هستند اما با کمبود زمان مواجهند می تواند مفید باشد؛مخترع می تواند با اقدام برای ثبت موقت در فرصت یکساله ای که به او حق تقدم برای ثبت دائمی می دهد اختراع خود را بهبود بخشیده و نگران سبقت گرفتن رقبایش در ثبت این اختراع نباشد .همچنین مخترعین که به دنبال حامی مالی برای تولید و سرمایه گذاری هستند نیز می توانند ازین روش استفاده کنند.هرچند خطر پذیری بالای این نوع ثبت در عدم حمایت کافی موجب می شود کارشناسان ثبت اختراع، ثبت دائم را با وجود هزینه بالاتر و پروسه طولانی تر به شما پیشنهاد کنند.
متقاضیان ثبت موقت باید همواره در نظر داشته باشند که پس از ثبت موقت تنها یک سال فرصت دارند که آن را ثبت دائم کنند .با اتمام مدت یکساله ازهیچ گونه حق تقدم یا حمایتی بهره مند نخواهند شد ضمن اینکه هزینه پرداخت شده برای ثبت موقت نیز از دست رفته محسوب می شود.