بررسی نقش سیاست حقوق مالکیت فکری در همپایی فناورانه کشورهای در حال توسعه
نویسندگان: سعید حبیبا 1؛ اسماعیل کلانتری2
1استاد حقوق خصوصی و اسلامی دانشگاه تهران
2دانشجوی دکتری سیاستگذاری علم و فناوری دانشگاه تربیت مدرس
چکیده
هدف این پژوهش بررسی رابطه سیاستهای حقوق مالکیت فکری و منابع دانشِ همپایی فناورانه یعنی تحقیق و توسعه داخلی و انتقال بینالمللی فناوری است. دادههای پژوهش از شاخص جهانی رقابتپذیری گردآوری و برای تحلیل دادهها از آزمون همبستگی و آزمون آنووا استفاده شده است. یافتههای پژوهش نشان میدهد که اولاً منابع دانش همپایی فناورانه یعنی تحقیق و توسعه داخلی و انتقال بینالمللی فناوری، در کشورهای در حال توسعه مکمّل یکدیگرند و ثانیاً سیاستهای حقوق مالکیت فکری و منابع دانشِ همپایی فناورانه، در کشورهای در حال توسعه تأثیرگذاری دو سویه بر یکدیگر دارند. بر اساس نوعشناسیِ این پژوهش، کشورهای در حال توسعه به لحاظ قوّت یا ضعف در دو عامل تحقیق و توسعه داخلی و انتقال بینالمللی فناوری به چهار نوع تقسیم میشوند. سیاستهای حقوق مالکیت فکری در هر نوع از کشورهای در حال توسعه، با یکدیگر متفاوت است. توصیه سیاستی این پژوهش، سیاستگذاری همزمان برای بهبودِ تدریجی تحقیق و توسعه داخلی، انتقال بینالمللی فناوری و حقوق مالکیت فکری است.
کلیدواژه ها: سیاست حقوق مالکیت فکری؛ همپایی فناورانه؛ کشورهای در حال توسعه؛ تحقیق و توسعه داخلی؛ انتقال بین-المللی فناوری