تعريف حق اختراع
- اختراع چیست؟
- تفاوت اختراع و حق اختراع(پتنت) چیست؟
- تعریف حق اختراع چیست؟
- شرایط ثبت یک اختراع چیست؟
- ویژگی جدید بودن اختراع به چه معناست؟
- در صورتی که اختراع توسط مخترع یا فرد دیگری قبل از ثبت در قالب مقاله، نمایشگاه های عمومی و یا به صورت عملی افشاء شده باشد، آیا ویژگی جدید بودن خود را از دست می دهد؟
- گام ابتکاری یک اختراع به چه معناست؟
- ویژگی کاربرد صنعتی به چه معناست؟
- اگر یک اختراع سه ویژگی فوق الذکر را داشته باشد ثبت خواهد گردید؟
- استثنائات ویژگی های ثبت یک اختراع کدامند؟
- از یک اختراع چه مدت حمایت می شود؟
- یک مخترع دارای چه حقوقی است ؟
- آیا دارنده حق اختراع با مخترع می تواند متفاوت باشد؟
- دارنده حق اختراع دارای چه حقوق مادی است؟
- اگر اختراعی به صورت گروهی ایجاد شده باشد سهم هر فرد از اختراع چگونه مشخص می شود؟
اختراع نتيجه فكر فرد يا افراد است كه براي اولين بار فرآيند يا فرآوردهاي خاص را ارائه ميكند و مشكلي را دريك حرفه، فن، فناوري، صنعت و مانند آنها حل مينمايد.
اصولاً هر اختراعی مشمول حمایت نیست. اگر یک اختراع یا نوآوری منطبق با ویژگی های قانون کشور مبدا باشد از طرف آن کشور اختراع مورد حمایت قرار گرفته و دارنده حق اختراع از حقوقی خاص بهره مند می شود.
حق اختراع حقی است که مخترع در اثر ثبت اختراع به صورت انحصاری ، موقت و مشروط به رعایت تکالیف مقرر در قانون مربوطه دارا میباشد وبه واسطه این حق میتواند در جهت استعمال ، انتقال ، فروش، عرضه برای فروش و اعطای مجوز بهرهبرداری در خصوص اختراع اقدام نماید.
این شرایط از کشوری به کشور دیگر می تواند متفاوت باشد اما به طور کلی می توان گفت یک اختراع برای ثبت باید دارای سه ویژگی باشد: 1. جدید باشد. 2.دارای گام ابتکاری باشد. 3. دارای کاربرد صنعتی باشد.
براساس قانون ایران اختراعی جدید است كه در فن يا صنعت قبلي وجود نداشته باشد. فن يا صنعت قبلي عبارت است از هر چيزي كه در نقطهاي از جهان ازطريق انتشار كتبي يا شفاهي يا ازطريق استفاده عملي و يا هرطريق ديگر، قبل از تقاضای ثبت افشاء شده باشد.
کشورها برای رعایت حقوق مخترع معمولاً یک مهلت ارفاقی در نظر گرفته اند که در صورتی که این افشاء در آن مهلت خاص باشد رافع حق ثبت اختراع نخواهد بود.
طبق قانون ایران این ویژگی به معنای این است که اختراع براي دارنده مهارت عادي در فن مذكور معلوم و آشكار نباشد. برای مثال تغییر ویژگی های ظاهری یا ترکیب چند اختراع به طور ابتدایی که برای یک فرد با دانش و مهارت عادی در آن حرفه امری بدیهی به نظر میرسد موجب ایجاد حق برای فردی نخواهد شد.
این ویژگی اختراع را از یک مفهوم انتزاعی خارج و تنها اختراعی را مشمول حمایت می نماید که در رشتهاي از صنعت قابل ساخت يا استفاده باشد. براساس قانون ایران مراد از صنعت، معناي گسترده آن است و شامل مواردي نظير صنايعدستي، كشاورزي، ماهيگيري و خدمات نيز ميشود.
لزوماً پاسخ مثبت نخواهد بود. علاوه بر دارا بودن موارد بالا یک اختراع می بایست شرایطی که قانون مشخص می کند را دارا نباشد. این موارد که در قوانین کشورها به عنوان استثنائات معرفی می شوند، قانونگذار برای رسیدن به تعریف واقعی حق اختراع از دیدگاه خویش و یا رعایت مصالح عمومی استفاده می نماید.
این موضوع از کشوری به کشور دیگر متفاوتند اما به طور کلی می توان به نظریه های علمی، طرحها و قواعد انجام یک کار تجاری یا اجتماعی، روشهاي تشخيص و معالجه بيماريهاي انسان يا حيوان، منابع ژنتیک و غیره اشاره کرد.
بیست سال
یک مخترع علاوه بر حقوق معنوی که برای ذکر نام ایشان به عنوان مخترع حق اختراع دارد، دارای حقوق مادی نیز می باشد.
بله. یک مخترع می تواند ضمن یک قرارداد و یا یک رابطه استخدامی قبل و یا بعد از ایجاد یک اختراع حقوق آن را به فرد ثالثی منتقل نماید.
دارنده ورقه اختراع می تواند کالاهای مورد حمایت (فرآورده) و یا کالایی که نتیجه مستقیم فرآیند مورد حمایت است را بسازد، استفاده نماید، به فروش برساند، صادر یا وارد کند و ...
اگر از قبل ضمن توافق یا نظر کارشناسی، قدر السهم هر فرد مشخص شود این موضوع لحاظ خواهد شد و در غیر این صورت بالسویه و بالمناصفه خواهد بود.