نرم افزارهاي رايانه اي
در سال 1379 با تصویب قانون حمايت از حقوق پديدآورندگان نرم افزار هاي رايانه اي، به قلمرو حمایت های قانونی وارد شدند.
مطـابق با نظـام کنـونی حـقوق مالـکیت فـکری در ایـران برای حمایت از نرم افزارها دو رویکرد وجود دارد :
ثبت نرم افزار به عنوان اختراع
به عنوان اثرادبی و هنری
اگر مالک نرم افزاری تمایل داشته باشد که نرم افزار خود را به عنوان اختراع به ثبت رساند، نرم افزار وی باید جدید بوده، دارای گام ابتکاری و کاربرد صنعتی باشد و این موارد باید به تایید کمیته حـق اختـراع شورای عالی انفورماتـیک برسد.
نرم افزارها به طوراسـتثنائی مـورد بـررسی مـاهوی قـرار می گیرند و اگر نرم افزار دارای شرایط یک اختراع نبود یا مالک آن تمایل داشت که از حمایت های نظام کپی رایت برخوردارشود، ثبت نرم افزار ضرروی نیست و اگر چه مالک آن می تواند درخواست ثبت آن را از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مطرح نماید (برای ثبت به گواهی شورای عالی انفورماتیک نیاز است) از نظر حقوقی، نرم افزارها حتی بدون ثبت نیز از حمایت قانونی برخوردار می شوند.
دوره حمایت تحت نظام مالکیت ادبی و هنری سي سال ازتاريخ پديدآوردن نرم افزار و تحت نظام اختراع بیست سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه می باشد. (مدت حقوق معنوي نامحدود است)
مالکان نرم افزارازحق بهره برداری مادی و معنوی بهره مند هستند و اگر کسی به حقوق آنان تعدی نماید مطابق با قوانین و مقررات ایران، علاوه بر جبران خسارت به حبس از نود و يك روز تا شش ماه و جزاي نقدي از ده تا پنجاه ميليون ريال محكوم مي گردد. البته نرم افزارها هنگامی ازحمایت نظام مالکیت ادبی و هنری برخوردار می شوند که براي نخستين بار در ايران توليد و توزيع شده باشد و برای حمایت از طریق نظام حق اختراع باید در ایران به ثبت رسیده باشند.